Afgelopen zondag 13 juni 2010, zond het tv-programma Zembla onderstaande reportage over de Shell in Nigeria uit. De conclusies kunt u zelf trekken.
Ideologische veren
Verkiezingstijd is een tijd van polarisatie. Geen tijd waar afwegingen, nuances en soms zelfs visies het goed toeven hebben. Duidelijk worden de verschillen tussen de politieke partijen wel. De vele crisissen waar de media vol mee staan, bieden een mooie voedingsbodem om de onderlinge verschillen te accentueren. Wel worden zaken vaak mooier voorgesteld dan zij zijn en ook wordt er niet altijd de waarheid gesproken. Toch kan een ieder met een klein beetje moeite wel zijn of haar keuze maken. Gelukkig is er één zaak waar wel enige consensus over bestaat: De milieucrisis. Niet dat iedere partij er dezelfde prioriteit aan geeft of dezelfde oplossingen ziet, maar dit is wel een onderwerp waar vrijwel elke politieke partij zich min of meer voor inzet.
Zo ook de Partij van de Arbeid. De PvdA was van huis uit altijd al een milieubewuste partij. Niet vreemd, daar de sociaaldemocratische beweging al eeuwen vecht voor goede leefomstandigheden voor iedereen. Toch lag de focus de laatste jaren, zeker tijdens de hoogtijdagen van het neo-liberalisme, soms elders. De afgelopen jaren heeft het denken over het milieu binnen de PvdA gelukkig een grote sprong voorwaarts gemaakt. Zoals al eerder gezegd: De ideologische veren van de PvdA beginnen weer goed terug te groeien. Dit zien we terug in het verkiezingsprogramma van de PvdA, dat veel aandacht aan duurzaamheid geeft en duidelijk de verbinding met onze economie legt.
Expliciete keuzes
De problemen zijn overbekend: We putten de planeet uit en zijn te afhankelijk van een aantal snel oprakende grondstoffen. We produceren te veel afvalstoffen en belasten zo bodem, water, lucht en daarmee vooral onze gezondheid. En dan is er nog het klimaatprobleem, waar we als laaggelegen land meer en meer door getroffen worden. De jeugd heeft de toekomst, maar dan moet er nog wel wat van onze planeet over zijn om die toekomst op te kunnen bouwen.
De PvdA maakt dan ook vier expliciete keuzes:
Kernenergie
Duurzame energievoorziening vraagt ook een duidelijke uitspraak over kernenergie. Kernenergie maakt in de huidige vorm gebruik van niet duurzame en vervuilende brandstof. Niet algemeen bekend, maar ook die nucleaire brandstof is al in een razend tempo aan het opraken. Tevens kent het (zeer gevaarlijke) afvalprobleem nog steeds geen oplossing. De ernstige problemen in bijvoorbeeld Duitsland, het UK en de voormalige USSR republieken, spreken boekdelen. De technologie van de kernfusie, die op zeer lange termijn een mogelijke oplossing zou kunnen bieden, staat helaas nog helemaal in de kinderschoenen. Kernenergie ziet de PvdA dan ook niet als lange termijn oplossing om een duurzame samenleving te bereiken, zolang een oplossing voor het afvalprobleem nog niet in zicht is.
Vele concrete maatregelen
De PvdA visie en keuzes worden via het algemene beleid en door concrete maatregelen uitgevoerd.
Enkele van die concrete maatregelen zijn:
Zo zijn er nog veel meer concrete maatregelen in het verkiezingsprogramma en de achterliggende stukken genoemd. Maatregelen die de komende jaren omslag naar een duurzaam Nederland mogelijk gaan maken. Een duurzaam Nederland door en voor iedereen.
Na de verkiezingen
Het is te hopen dat we na de verkiezingen een zo progressief mogelijk kabinet kunnen vormen. Samen met geestverwante partijen op milieugebied kunnen we dan een fundamentele omslag gaan maken naar een duurzaam en gezond Nederland. Een Nederland dat ook aan onze kinderen en kleinkinderen een goede toekomst geeft.
“Het is niet giftig”
Gisteren zat ik, samen met mijn biologische zondag-eitje, een stapel achterstallige kranten weg te werken. Op pagina 9 van het Alphens Nieuwsblad valt mijn oog op een artikel, geschreven door Eveline, over de bodemsanering van het NAF-terrein. Hé, daar heb ik jaren voor gepleit en politiek aan gewerkt. Veel werk, want dit is één van de meest complexe, versluierde en onbegrepen dossiers die ik ken. Afijn, na tientallen jaren van blunderen door onze eigen gemeente, dan nu toch eindelijk aan de slag met de bodemsanering!
Tevreden lees ik het artikel tot mijn oog valt op een citaat: De vervuilende stof is naftaleen, dit veroorzaakt de bodemvervuiling. “Het is niet giftig. Kijk maar op Google”, bezweert een van de deskundigen.
Van schrik verslik ik mij in mijn eitje. Wat een onzin! Hoezo naftaleen niet giftig? Hoezo (alleen) naftaleen? Trouwens waarom zouden we al die moeite doen om te saneren als het toch niet giftig is? Wat is er hier aan de hand, onkunde, ontkenning, volksverlakkerij of gewoon domheid?
Naftaleen?
Nou naftaleen is makkelijk te vinden via Google. De allereerste verwijzing leidt al naar de Wikipedia en die zegt:
Gevaren en metabolisme
De letale dosis voor een mens ligt op ongeveer 5g. Naftaleen geeft op de huid irritaties en kan in het lichaam de rode bloedcellen beschadigen. Bij inademing kan het tot irritatie van de slijmvliezen leiden en tot overgeven, verwardheid en misselijkheid leiden. Bij inname leidt naftaleen tot maag-darmklachten, ademhalingsproblemen en krampen. Ondanks de geringe wateroplosbaarheid kan naftaleen leiden tot beschadiging van de lever, nieren en de ogen. Van naftaleen wordt vermoed dat het kanker verwekt.
Wat zit er in werkelijkheid
Nee, totaal niet giftig hoor, maar even doordenken. Hoe komt die ‘deskundige’ erbij dat het alleen om naftaleen gaat? Die grond is namelijk in werkelijkheid vervuild met een diabolische cocktail van o.a. minerale oliën, BTEXN en PAK (of PCA).
Olie hoef ik u na de milieuramp in de Golf van Mexico niet meer uit te leggen. BTEXN is een mooie afkorting voor een groep vluchtige aromatische koolwaterstoffen (VAK). BTEXN zijn benzeen, tolueen, ethylbenzeen, xylenen en naftaleen (deze zijn allemaal separaat bij de grond van het NAF-terrein aangetoond). PAK is de afkorting voor polycyclische aromatische koolwaterstoffen. PAK’s ontstaan bijvoorbeeld bij onvolledige verbranding of verkoling van koolwaterstoffen (er heeft daar zat gebrand).
Naast de bovengenoemde aromaten, zijn er ook fenolen en nog wat andere troep gevonden. Oh ja, voor ik het vergeet. Dit alles is al zo´n 25 jaar bekend.
Om u een idee te geven van de gevaren. Sommige van die (giftige) stoffen hebben de nare eigenschap dat ze zich verplaatsen. Dit kan bijvoorbeeld via het grondwater. Doordat het grondwater ook nog stroomt gaat het nog een stuk sneller. Dit giftige water kan weer aan de oppervlakte komen. Ook kunnen sommige van die stoffen doordringen in kunststof waterleidingen en bij u thuis uit de kraan komen. Dat een aantal van de genoemde stoffen vreselijke ziekten kunnen veroorzaken kunt u zelf nazien in alle rapporten of gewoon via internet, bijvoorbeeld in de Wikipedia of nog beter in de ‘International Chemical Safety Cards‘ van o.a. het NIOSH.
De vraag is nu of we eerst de wethouder moeten bellen om te vragen wat deze onzin voorstelt, of dat we niet beter eerst de Arbo Inspectie Dienst kunnen bellen ter bescherming van de arme werknemers van aannemer NTP.
Je zal er maar wonen
Onzin komt zelden alleen. Verder lezend komen we bij: “Onder de aangrenzende tuinen is ook vervuilde grond aangetroffen”.
Als men met “die tuinen” het gehele gebied tussen het NAF-terrein tot en met de wijk Kerk & Zanen bedoelt zit men goed. Voor de goede orde: Dus ook onder straten, spoor en huizen. De vervuiling is zich immers al tientallen jaren, door diffusie en ondergrondse waterstromen, richting K&Z en Zaanse Rietveld aan het verplaatsen en zit momenteel al tot voorbij de spoorlijn. Gek genoeg vermoed ik dat men dat er niet mee bedoeld. De vraag is dan ook ´of´ en zo ja ´hoe´ men deze vervuiling dan wel gaat saneren?
Een kijkje op de website www.nafterrein.nl leert dat er kennelijk opeens geen saneringsverplichting meer op rust. Gelet op de slechte kwaliteit van eerdere (omstreden) metingen hoop ik dat men nu wel eens een keer ‘goed’ gemeten heeft en daarop nu eens wél een contra-expertise heeft laten plaatsvinden. Ik moet er niet aan denken wat de situatie zal zijn als er achteraf toch teveel gif blijkt te zitten. Dit is niet iets wat je uit de kraan wil krijgen of je kinderen in wil laten spelen.
Te dom voor woorden
Eigenlijk is dit laatste deel van dit drieluik te dom voor woorden. Moet ik nu ook nog gaan vertellen waar je extra bomen zou kunnen planten? Ik vrees echter dat ik zelfs daar niet aan ontkom, maar moest me er eerlijk gezegd wel even met tegenzin van laten overtuigen.
De belangrijkste reden om het toch maar te doen is omdat het Alphense milieubeleid jaren en jaren in het slop heeft gezeten. Dat is tot daar aan toe, maar die problemen werden toegedekt door een, op zich bewonderenswaardige, hoeveelheid mooipraterij. Nu heeft de Gemeenteraad daar de afgelopen jaren met breed draagvlak een andere wending aan gegeven, maar dit alles hangt toch nog te veel op enkele mensen.
Zo werd er laatst (als voorbeeld) een naïef, slecht, maar goed bedoeld (bomen) voorstel van Groen Links in de Alphense gemeenteraad door het politieke toilet gespoeld. Nu maakt Groen Links dat helaas wel vaker mee, maar het opmerkelijke punt was dat er als handreiking ook nu weer géén concreet alternatief werd geboden. Een wat meer recent voorbeeld van het ‘niet presteren’ maar ‘politiek afserveren’ en ‘politiek afhouden’ dat zich jarenlang op milieugebied in politiek Alphen afspeelde.
Ook was het zo, dat zowel de uitvoering als de beleidsontwikkeling jarenlang in de problemen waren. Goed, heel die situatie is, dankzij veel en vooral een hardnekkige politieke inzet alsmede een zeer welkome intergemeentelijke samenwerking, de afgelopen jaren echt enorm ten goede gekeerd. Helaas blijven er toch altijd en onontkoombaar, enkele rotte appels in de mand over.
Een andere reden is dat vanuit de eerder behandelde argumentatie blijkt dat er hokjes en postzegeldenken plaats vind. Het onverwachte ‘uitleggen’ in de beantwoording van mijn vragen was daartoe erg verhelderend. Verdedigend dat men echt goed zijn of haar werk deed (wist ik al), ging men er aan voorbij dat voor het planten van extra bomen, gewoon een separaat en/of extra project nodig was. Men probeerde dit alles echter in relatie met bestaande projecten en/of activiteiten te brengen en ging voorbij aan het feit dat nu juist die projecten en/of activiteiten daarvoor, nòg echt geschikt waren, nòg in het verleden voldoende bomen hadden opgeleverd. We weten nu onderhand wel dat een reconstructie van een gebied beperkingen heeft of dat dat wandelbos weer eens is vertraagd. Op de een of andere manier blijven we bij al die problemen hangen en maken net niet dat kleine stapje, om de tussen Gemeenteraad en College afgesproken resultaten te bereiken.
Tja en als je je dat als bestuurder niet realiseert of het niet kan of wil managen . . .
Gelukkig kan het allemaal heel makkelijk opgelost worden. Of gaat u soms, gewapend met een machete, al takken hakkend over straat? Nou, ook ik heb echt niet de indruk dat ons Alphense openbaar gebied al op het Amazone oerwoud begint te lijken. Er is nog genoeg ruimte voor die extra bomen. Vooruit dan maar, laten we samen bomen gaan planten.
Hoe nu verder
Het positieve punt is dat de belangrijkste stap al is gezet: Iedereen die niet geheel politiek bewusteloos of blasé is, is zich nu bewust van de problematiek. Er ligt een duidelijk gemeenteraadsbesluit, de centjes liggen (bijna beschimmeld) al lang te wachten en er ligt een duidelijk probleem bij het College. De vraag is dan ook niet ‘of’ er wat moet gebeuren, maar ‘hoe’ dit alsnog zou kunnen gebeuren.
De eerste stap is dan het starten van de auto. Start een project (ja, expliciet een project) met de opdracht om elk jaar bijvoorbeeld 500 extra bomen te planten. Ja, het mogen er ook 900 zijn, maar de essentie is: Stel als bestuurder een ‘expliciet’ en ‘meetbaar’ doel.
Nu is het planten van bomen beslist wel een vak, maar echt geen ‘rocket science’ dus dat zou toch ook in Alphen moeten kunnen lukken. Toch is er een gevaar en u ziet het al aankomen: Het ‘grote maren’ kan gaan beginnen.
Naast al het interne gekrakeel komt feilloos de lacherige vraag. Maar, waar kunnen er dan ‘wel’ extra bomen geplant worden? Nu moet u daar niet vreemd van opkijken. Misschien is ook dit vanuit uw perspectief te dom voor woorden, maar een verantwoordelijk wethouder zou bijvoorbeeld bij gebrek aan vertrouwen nodeloos in de verdediging kunnen slaan. Anderzijds kan het ook vanuit het perspectief van een uitvoerend ambtenaar, die al jaar en dag ‘in’ processen en repeterende klussen werkt, echt anders liggen. Die vraagt zich al gauw af, hoe hij of zij al dat toch binnen de bestaande taken moet redden. Nou is dat ongetwijfeld ook lastig en daarom moet je er dan ook een project van maken. Begin maar eens met een goede projectleider (project = eenmalig) aan te stellen. Maar hoe dan ook, die projectleider heeft uiteindelijk dezelfde ‘waar’ vraag te managen.
Laten we daarom samen maar alvast wat oplossingsrichtingen aandragen. Voor je het weet wordt het uit bestuurlijke armoede weer een politieke discussie en dat zou puur verlies zijn.
Oplossingsrichtingen
Oh, u weet wel een plekje voor een boom. Ja, dat geeft gelijk al een aantal oplossingsrichtingen aan.
Je zou het dus inderdaad gewoon aan burgers kunnen vragen. Doodsimpel om een ‘Bel voor een Boom’ of ‘Boom zoekt Plek’ actie te organiseren. Met onze grote, professionele en goed ingewerkte communicatie afdeling moet dat kunnen. Ach het kan zelfs nog eenvoudiger. Er zijn ook in Alphen groepen burgers die heel actief zijn met onze natuur. Bel ze eens. Ze willen vast graag suggesties geven.
Ook zou je het gewoon onze eigen ambtenaren kunnen vragen. Wow, dat is vernieuwend inzicht. U denkt toch hopelijk niet dat ze op Langerode op hun achterhoofd zijn gevallen? Mits, iemand op het gemeentehuis even de moeite neemt om hun de middelen (bomen kosten geen fluit), maar vooral de opdracht te geven. Dan komt het prima voor elkaar. Die mensen rijden elke dag door Alphen e.o. en weten heus wel waar er bomen bij kunnen. Geef ze dan gelijk maar de uitdaging om vooral die soorten te planten die ook nog goed luchtzuiverend (fijnstof) werken. Die Wageningse soortenlijstjes zijn daarvoor gewoon beschikbaar. Maar, niet die projectleider vergeten!
Ten derde zou je er professioneel en systematisch naar kunnen zoeken. Zoals u weet hangen er talloze satellieten boven ons hoofd, naar uw en mijn hoofd te kijken. Ook de kruinen van de bomen ontkomen daar niet aan. Je kan er zelfs mee zien of die bomen nog wel gezond zijn. Zo die informatie al niet op het gemeentehuis (in het een of ander geo-informatie-systeem) ongeduldig op u ligt te wachten kunt u die desnoods gewoon gratis van het internet afplukken. Met Google Earth of Maps en een paar uur systematisch zoeken komt u al een heel eind: Waarom zit daar een gat in die rij bomen? Waarom staat daar niets? Waarom gaat een dubbele rij bomen opeens over in een enkele rij? Waarom staat daar maar één rij bomen? Het gaat u lukken!
Een extra boom kan uiteraard op een vrij plekje in het openbare gebied, maar ook bijvoorbeeld op een plekje in een particuliere voortuin. Maakt niet uit waar die boom staat, als die er maar staat. Er zijn trouwens talloze lijstjes van bomen die geschikt zijn voor particuliere tuinen. Zelf heb ik er al een aantal staan.
De beuk erin
Maar, misschien kunnen we ook leuk allemaal samen met de wethouder en die nieuwe projectleider gaan zoeken.
Een gezellig fietstochtje (fototoestel en een flesje mee) door het Alphense binnen- en buitengebied doet daarbij wonderen voor je inzicht. Ook een mooie gelegenheid om alle, door de bomenziekte, aangetaste bomen weer eens te bekijken. Geen leuk gezicht, maar wel goed om van de ernst van de situatie doordrongen te raken. We leren er in ieder geval veel van.
Ik ken nog wel een goede wethouder, een aantal enthousiaste politici, actieve journalisten en wat deskundige ambtenaren die we graag op de (dienst-) fiets willen meenemen.
Fietst u mee?
De validiteit van de argumentatie
Laten we, in vervolg op mijn vorige artikel, beginnen met de droeve constatering dat er per gebied minder in plaats van meer bomen in onze gemeente zijn gekomen. Het betreffende gemeenteraadsbesluit is helaas door het college niet adequaat uitgevoerd.
Dan in de beantwoording vervatte argumentatie. Nu ging het mij eigenlijk over een rapportage over de feitelijke situatie, maar we kregen er spontaan een uitgebreide argumentatie bij. Zo als ik al zei gaf dat betrokkenheid aan, maar ik wil (of moet nu) daar zeker kritisch naar kijken. Er worden namelijk meerdere samengestelde redenen aangegeven en niet alle redenen lijken valide en/of van toepassing. Nu gaat het mij niet zozeer om het ‘welles of nietes’, maar wel om het schetsen van het juiste beeld. Een goede kaart en schone voorruit is namelijk wel het minste wat nodig is om samen verder te komen. Laten we ze maar punt voor punt doorlopen en kritisch bekijken.
“Dit heeft ook invloed gehad op de mogelijkheid tot het extra aanplanten van bomen. Ook moeten bij zowel reconstructies als bij nieuwe inrichtingen kwalitatieve keuzes worden gemaakt. Naast de uitvoering van gemeentelijke beleidsuitgangspunten wordt ook rekening gehouden met de wensen van de wijkbewoners in het kader van burgerparticipatie. In werkgroepverbanden met bewoners worden afwegingen gemaakt over bijvoorbeeld het realiseren van voldoende parkeergelegenheid, waterberging, aanpassingen van de wegenstructuur, speelgelegenheid en groenvoorzieningen”. Ja, ook dit is allemaal waar, maar hierbij is er wel een hele dikke “maar” te geven. Enerzijds kan je sterk in positieve zin bij reconstructies sturen en anderzijds blijkt nu juist uit die burgerparticipatie dat mensen meer groen in hun wijk willen. Het is een een fictie dat de voornoemde redenen (zoals hierboven in de beantwoording genoemd) juist leiden tot het afbouwen van het Alphense groen. Een reconstructie, met het vervangen van bomen, betekend niet zonder meer dat er geen bomen in een wijk bijgeplant zouden kunnen worden.
Dit alles geeft het beeld dat men vrolijk met de bestaande plannen is voort gehobbeld en (los van de goede uitvoering van ‘andere’ zaken) en weinig of niets heeft bereikt bij het laten planten van extra bomen. U snapt nu waarom ik in dit ene geval tot de harde conclusie van een falende uitvoering door het college kwam.
Aan de andere kant staat niets in de door B&W&A gegeven argumentatie het extra planten van bomen echt in de weg en dat is weer dikke winst voor Alphen.
Onderzoek in het slop?
Op naar de kastanje- of bomenziekte. De Alphense bomen werden de afgelopen jaren in een rap tempo ziek. Om u de ernst van de situatie duidelijk te maken: Al van 35% van de Alphense stadsbomen is ziek! Ter leering ende vermaeck staan er voor u nog een aantal slachtoffers ten toon gesteld bij de ingang van het Bospark.
Met de kastanjebomen voorop, lieten vele bomen al het leven. Om dit tij te keren is er door het college goed en tijdig actie ondernomen. Ik noem dit expliciet, ere wie ere toekomt, ook om aan te geven dat zaken (zelfs moeilijker zaken dan het planten van wat extra bomen) adequaat uitgevoerd kunnen worden. De dode en te ernstige zieke bomen worden keurig door andere soorten vervangen. Ook heeft Alphen een trekkersrol rol gespeeld bij het stimuleren van het onderzoek naar de oorzaken van de bomenziekte. Daarom even kort de bevindingen uit de beantwoording citeren:
“De gemeente Alphen aan den Rijn heeft de trekkersrol in het landelijk onderzoek naar onbekende boomaantastingen. De gemeente maakt deel uit van een multidisciplinaire werkgroep. Samen met Wageningen Universiteit, TuDelft en TNO, vertegenwoordigd in de projectgroep “Onbekende Boomaantastingen” wordt onderzoek uitgevoerd. De laatste drie jaar
is een goed netwerk opgebouwd”.
“De projectgroep heeft drie veranderde omstandigheden benoemd als mogelijke oorzaak voor de boomaantastingen. Elektromagnetische velden, luchtverontreiniging en de invloed van zonnestraling. Na het uitvoeren van verkennend onderzoek heeft de projectgroep drie hypothesen en onderzoeksaanbevelingen opgesteld.”
Ik laat u dit ook lezen daar er hierboven direct verwezen wordt naar drie andere milieuproblemen waardoor Alphen ook getroffen wordt. Bijzonder is dat luchtverontreiniging en de invloed van zonnestraling, nu juist met (de juiste) bomen kunnen worden bestreden.
Toch zijn er ook hier problemen. Laten we maar weer naar de beantwoording kijken:
“De laatste landelijke berichtgeving over de kastanjeziekte is weinig hoopgevend. Kastanjeziekte is een degenererende ziekte die vaak een vroegtijdige dood van kastanjes tot gevolg heeft. Op dit moment is genezing niet mogelijk. Ook weersinvloeden en andere milieufactoren hebben effect op het verloop van de ziekte. Het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft besloten geen budget meer beschikbaar te stellen voor vervolgonderzoek. Op dit moment onderzoekt Wageningen Universiteit de mogelijkheden om toch budgetten te vinden voor verdiepend onderzoek”.
Nu gaat onze hormonen en antibiotica spuitende mediaster Gerda al niet positief de vuilnisbelt van de parlementaire geschiedenis op, maar dit is de zoveelste reden om dat moeizame ministerie van haar maar asap te op te delen tussen Economische Zaken en VROM.
Ik denk dat al het bovenstaande toch nog een aanvulling behoeft. Er zijn zeker positieve maatregelen te nemen. Die zullen de kastanjeziekte niet oplossen, maar wel verdere problemen voorkomen. Leest u zelf maar op deze website van de Wageningen UR (University & Research centre).
Dit alles geeft aan dat we ook in Alphen veel kunnen doen om de negatieve effecten van de bomenziekte te compenseren.
Goed, genoeg getreurd en gemopperd. In het volgende deel op naar de oplossingsrichtingen.
Nationale boomfeestdag, een mooi moment om beginnen met te schrijven over het antwoord van het college van B&W op mijn vragen. Vragen over de uitvoering van ons gemeentelijke klimaatplan. Even alles opfrissen: Mijn vragen kunt u in deze brief vinden en de achtergrond van de vragen kunt u in dit artikel vinden.
De essentie van dit alles is dat de Gemeenteraad, o.a. om milieu(klimaat) en gezondheidsredenen (fijnstof), het college opdracht heeft gegeven extra bomen in Alphen te planten èn dat er twijfel was over de juiste en tijdige uitvoering.
Tranentrekkend antwoord
Ik stel zelden formele vragen. Enerzijds zijn er veel effectievere wegen om informatie te verkrijgen en anderzijds is het beter dit wat zwaardere instrument spaarzaam te gebruiken. Het zal u dan ook niet verbazen dat, als ik dan toch formele vragen stel, er zeer waarschijnlijk wat aan de hand is. Helaas blijkt het ook nu weer raak te zijn.
Kijken we naar de beantwoording, dan valt gelijk op dat er moeite is gedaan mijn vragen netjes te beantwoorden. Dat is fijn want dat geeft betrokkenheid aan. Ik wil dat graag voorop stellen, want de antwoorden zijn inhoudelijk meer dan tranentrekkend.
De harde conclusie is dat het college van B&W géén adequate uitvoering aan het besluit van de gemeenteraad heeft mogen geven. Onwil, onkunde, ‘even vergeten’, ‘niet gesnapt’, overmacht of is er wat anders aan de hand? U mag het zeggen, maar één ding is duidelijk: Er is niet goed gestuurd en bestuurd. Nu lijd ik even aan een ernstig gebrek aan populisme, dus laten we de zaak eerst maar eens inhoudelijk bekijken en vooral kijken of er geen oplossingsrichtingen zijn.
Alphense bomenherdenkdag
Om gelijk maar met de droeve conclusie te beginnen: Het aantal bomen per oppervlakte wordt niet uitgebreid, maar loopt zelfs terug.
Bij nieuwe uitbreidingen in onze dorpen komen er zonder meer bomen bij. Niets mee mis met die 304 nieuwe bomen in die nieuwe woon- of werkgebieden. Helaas is dat niet voldoende om de algemene achteruitgang te keren. Overigens is voor een Alphenaar, die de bomen in zijn wijk ziet achteruitgaan en/of verdwijnen, een boom elders slechts een schrale troost.
Bij ‘werken’ (bijvoorbeeld in een wijk een straat opknappen) betreft het in het plantseizoen 2008-2009, minus 10 bomen en in het plantseizoen 2009-2010, minus 140 bomen. Voor het plantseizoen 2010-2010 wordt dat waarschijnlijk minus 76 bomen. Samen goed voor minus 226 bomen.U snapt, dikke, dikke problemen en vooral in de wijken. Hé en laten daar nu juist de meeste mensen wonen. De Alphense boomfeestdag kunnen we met al deze ellende beter ombouwen tot een Alphense bomenherdenkdag.
Goed, hier hadden we het (met een verzoek aan B&W&A om voor straf zelf maar eens gezwind met laarzen en schop aan de slag te gaan) bij kunnen laten, ware het niet dat er spontaan een krakende argumentatie in de beantwoording werd meegeleverd.
In het volgende artikel moeten we dan maar, noodgedwongen als eerste, deze krakende argumentatie gaan kraken.