Kwadraad
Het eerste werkbezoek van vorige week ging naar Kwadraad (inderdaad met een d van draad). Kwadraad is een organisatie die maatschappelijk werk doet. We praten dan over directe hulp aan mensen én hun gezinnen. Allerhartelijkst ontvangen door een groep betrokken en deskundige medewerkers die een goed beeld konden schetsen van de dagelijkse praktijk. Knap hoe deze mensen hun cliënten en hun gezinnen vaak weer de goede richting in kunnen sturen. Makkelijk is dat zeker niet, want we praten toch over zaken als huiselijk geweld, schulden, drank & drugs, schoolproblemen, enz, enz. En u weet het; problemen komen zelden alleen.
Samenwerking
Heel fijn te horen dat de samenwerking met de gemeenteambtenaren heel goed was. Die kregen dan ook terecht een groot compliment. Persoonlijk ben ik blij dat de strategie die we hebben ingezet om de Alphense ambtenaren meer ruimte en verantwoordelijkheid te geven (‘doe wat nodig is’), in de praktijk werkt. Een heel ander beeld dan in sommige andere gemeenten, waar het oerwoud van beperkende regeltjes centraal staat en de problemen zich maar blijven opstapelen. Complexe problemen, zoals met multiprobleemgezinnen, los je echt niet op door allerlei regeltjes te verzinnen. Daar is ruimte en vertrouwen nodig om de juiste hulp en interventie te kunnen plegen.
Armoede
Armoede en verborgen armoede houden mij altijd sterk bezig. Niet alleen zie je mensen en hun gezinnen in de ellende zitten, maar ook wordt je keer op keer geconfronteerd met de grenzen van onze overheid. We zijn dan wel één van de rijkste landen van de wereld, maar ook in Nederland en zeker ook in Alphen komt nog veel armoede voor. Nu hebben wij, gelukkig en met veel inzet, in Alphen de afgelopen jaren een enorme inhaalslag gemaakt om mensen met onze bijstandsregelingen te bereiken. Dat heeft zeker veel mensen (en hun gezinnen) geholpen. Toch kan de overheid nooit alles oplossen en/of iedereen bereiken.
De mensen van Kwadraad kwamen armoede dan ook in de praktijk tegen. Niet met geld kunnen omgaan en (herhaald) schulden hebben, drank en drugs, maar ook (al dan niet gedwongen) zelfstandigen die gedeeltelijk buiten ons sociale vangnet vallen. Goed te horen dat Kwadraad voor deze mensen ook de weg naar charitatieve fondsen weet te vinden. Deze fondsen kunnen helpen waar de overheid dat niet (meer) kan.
Daarnaast hebben we ook nog de z.g.n. werkende armen. Wel werk hebben en toch in de armoede zitten en blijven zitten. Hoorde gisteren nog een verhaal van iemand die €8,= per uur kreeg en dat is toch echt beneden het minimumloon. Nu is over werkende armen veel en veel meer te vertellen, maar dat doe ik uit respect voor de ellende van deze mensen in een apart artikel.
Ik ben dan ook dankbaar voor de mogelijkheid om bij Kwadraad stage te mogen lopen. Met je poten in de modder, is altijd het beste om goed te weten waar er wat ‘kan en moet’ gebeuren.