Te dom voor woorden
Eigenlijk is dit laatste deel van dit drieluik te dom voor woorden. Moet ik nu ook nog gaan vertellen waar je extra bomen zou kunnen planten? Ik vrees echter dat ik zelfs daar niet aan ontkom, maar moest me er eerlijk gezegd wel even met tegenzin van laten overtuigen.
De belangrijkste reden om het toch maar te doen is omdat het Alphense milieubeleid jaren en jaren in het slop heeft gezeten. Dat is tot daar aan toe, maar die problemen werden toegedekt door een, op zich bewonderenswaardige, hoeveelheid mooipraterij. Nu heeft de Gemeenteraad daar de afgelopen jaren met breed draagvlak een andere wending aan gegeven, maar dit alles hangt toch nog te veel op enkele mensen.
Zo werd er laatst (als voorbeeld) een naïef, slecht, maar goed bedoeld (bomen) voorstel van Groen Links in de Alphense gemeenteraad door het politieke toilet gespoeld. Nu maakt Groen Links dat helaas wel vaker mee, maar het opmerkelijke punt was dat er als handreiking ook nu weer géén concreet alternatief werd geboden. Een wat meer recent voorbeeld van het ‘niet presteren’ maar ‘politiek afserveren’ en ‘politiek afhouden’ dat zich jarenlang op milieugebied in politiek Alphen afspeelde.
Ook was het zo, dat zowel de uitvoering als de beleidsontwikkeling jarenlang in de problemen waren. Goed, heel die situatie is, dankzij veel en vooral een hardnekkige politieke inzet alsmede een zeer welkome intergemeentelijke samenwerking, de afgelopen jaren echt enorm ten goede gekeerd. Helaas blijven er toch altijd en onontkoombaar, enkele rotte appels in de mand over.
Een andere reden is dat vanuit de eerder behandelde argumentatie blijkt dat er hokjes en postzegeldenken plaats vind. Het onverwachte ‘uitleggen’ in de beantwoording van mijn vragen was daartoe erg verhelderend. Verdedigend dat men echt goed zijn of haar werk deed (wist ik al), ging men er aan voorbij dat voor het planten van extra bomen, gewoon een separaat en/of extra project nodig was. Men probeerde dit alles echter in relatie met bestaande projecten en/of activiteiten te brengen en ging voorbij aan het feit dat nu juist die projecten en/of activiteiten daarvoor, nòg echt geschikt waren, nòg in het verleden voldoende bomen hadden opgeleverd. We weten nu onderhand wel dat een reconstructie van een gebied beperkingen heeft of dat dat wandelbos weer eens is vertraagd. Op de een of andere manier blijven we bij al die problemen hangen en maken net niet dat kleine stapje, om de tussen Gemeenteraad en College afgesproken resultaten te bereiken.
Tja en als je je dat als bestuurder niet realiseert of het niet kan of wil managen . . .
Gelukkig kan het allemaal heel makkelijk opgelost worden. Of gaat u soms, gewapend met een machete, al takken hakkend over straat? Nou, ook ik heb echt niet de indruk dat ons Alphense openbaar gebied al op het Amazone oerwoud begint te lijken. Er is nog genoeg ruimte voor die extra bomen. Vooruit dan maar, laten we samen bomen gaan planten.
Hoe nu verder
Het positieve punt is dat de belangrijkste stap al is gezet: Iedereen die niet geheel politiek bewusteloos of blasé is, is zich nu bewust van de problematiek. Er ligt een duidelijk gemeenteraadsbesluit, de centjes liggen (bijna beschimmeld) al lang te wachten en er ligt een duidelijk probleem bij het College. De vraag is dan ook niet ‘of’ er wat moet gebeuren, maar ‘hoe’ dit alsnog zou kunnen gebeuren.
De eerste stap is dan het starten van de auto. Start een project (ja, expliciet een project) met de opdracht om elk jaar bijvoorbeeld 500 extra bomen te planten. Ja, het mogen er ook 900 zijn, maar de essentie is: Stel als bestuurder een ‘expliciet’ en ‘meetbaar’ doel.
Nu is het planten van bomen beslist wel een vak, maar echt geen ‘rocket science’ dus dat zou toch ook in Alphen moeten kunnen lukken. Toch is er een gevaar en u ziet het al aankomen: Het ‘grote maren’ kan gaan beginnen.
Naast al het interne gekrakeel komt feilloos de lacherige vraag. Maar, waar kunnen er dan ‘wel’ extra bomen geplant worden? Nu moet u daar niet vreemd van opkijken. Misschien is ook dit vanuit uw perspectief te dom voor woorden, maar een verantwoordelijk wethouder zou bijvoorbeeld bij gebrek aan vertrouwen nodeloos in de verdediging kunnen slaan. Anderzijds kan het ook vanuit het perspectief van een uitvoerend ambtenaar, die al jaar en dag ‘in’ processen en repeterende klussen werkt, echt anders liggen. Die vraagt zich al gauw af, hoe hij of zij al dat toch binnen de bestaande taken moet redden. Nou is dat ongetwijfeld ook lastig en daarom moet je er dan ook een project van maken. Begin maar eens met een goede projectleider (project = eenmalig) aan te stellen. Maar hoe dan ook, die projectleider heeft uiteindelijk dezelfde ‘waar’ vraag te managen.
Laten we daarom samen maar alvast wat oplossingsrichtingen aandragen. Voor je het weet wordt het uit bestuurlijke armoede weer een politieke discussie en dat zou puur verlies zijn.
Oplossingsrichtingen
Oh, u weet wel een plekje voor een boom. Ja, dat geeft gelijk al een aantal oplossingsrichtingen aan.
Je zou het dus inderdaad gewoon aan burgers kunnen vragen. Doodsimpel om een ‘Bel voor een Boom’ of ‘Boom zoekt Plek’ actie te organiseren. Met onze grote, professionele en goed ingewerkte communicatie afdeling moet dat kunnen. Ach het kan zelfs nog eenvoudiger. Er zijn ook in Alphen groepen burgers die heel actief zijn met onze natuur. Bel ze eens. Ze willen vast graag suggesties geven.
Ook zou je het gewoon onze eigen ambtenaren kunnen vragen. Wow, dat is vernieuwend inzicht. U denkt toch hopelijk niet dat ze op Langerode op hun achterhoofd zijn gevallen? Mits, iemand op het gemeentehuis even de moeite neemt om hun de middelen (bomen kosten geen fluit), maar vooral de opdracht te geven. Dan komt het prima voor elkaar. Die mensen rijden elke dag door Alphen e.o. en weten heus wel waar er bomen bij kunnen. Geef ze dan gelijk maar de uitdaging om vooral die soorten te planten die ook nog goed luchtzuiverend (fijnstof) werken. Die Wageningse soortenlijstjes zijn daarvoor gewoon beschikbaar. Maar, niet die projectleider vergeten!
Ten derde zou je er professioneel en systematisch naar kunnen zoeken. Zoals u weet hangen er talloze satellieten boven ons hoofd, naar uw en mijn hoofd te kijken. Ook de kruinen van de bomen ontkomen daar niet aan. Je kan er zelfs mee zien of die bomen nog wel gezond zijn. Zo die informatie al niet op het gemeentehuis (in het een of ander geo-informatie-systeem) ongeduldig op u ligt te wachten kunt u die desnoods gewoon gratis van het internet afplukken. Met Google Earth of Maps en een paar uur systematisch zoeken komt u al een heel eind: Waarom zit daar een gat in die rij bomen? Waarom staat daar niets? Waarom gaat een dubbele rij bomen opeens over in een enkele rij? Waarom staat daar maar één rij bomen? Het gaat u lukken!
Een extra boom kan uiteraard op een vrij plekje in het openbare gebied, maar ook bijvoorbeeld op een plekje in een particuliere voortuin. Maakt niet uit waar die boom staat, als die er maar staat. Er zijn trouwens talloze lijstjes van bomen die geschikt zijn voor particuliere tuinen. Zelf heb ik er al een aantal staan.
De beuk erin
Maar, misschien kunnen we ook leuk allemaal samen met de wethouder en die nieuwe projectleider gaan zoeken.
Een gezellig fietstochtje (fototoestel en een flesje mee) door het Alphense binnen- en buitengebied doet daarbij wonderen voor je inzicht. Ook een mooie gelegenheid om alle, door de bomenziekte, aangetaste bomen weer eens te bekijken. Geen leuk gezicht, maar wel goed om van de ernst van de situatie doordrongen te raken. We leren er in ieder geval veel van.
Ik ken nog wel een goede wethouder, een aantal enthousiaste politici, actieve journalisten en wat deskundige ambtenaren die we graag op de (dienst-) fiets willen meenemen.
Fietst u mee?