Europa, de crisis, integratie, de JSF en de politieke actualiteit brachten duizenden PvdA-ers naar een Utrechts industrieterrein om in een warme zaal samen te debatteren en keuzes te maken. En met een kleine 800 voorstellen en moties was er niet alleen veel kiezen, maar nog veel meer voor te bereiden. Vooraf was veel onderlinge afstemming nodig om hier uit te kunnen komen.
YES! We hebben een respectvollere resolutie integratie
Vooral de resolutie integratie gaf vele en velen zorgen. Het was zelfs niet zeker dat het congres de resolutie, zelfs zoals deze nu voorlag, wilde vaststellen. Nodeloze polarisaties en conflicten hadden immers diepe sporen door de partij getrokken. Fundamentele verschillen van inzicht waren naar voren gekomen en beheersten de media. Er is dan ook, voor en tijdens het congres, alles uit de kast getrokken om de resolutie toch te kunnen vaststellen. Gelukkig haalden de vele moties om de discussies opnieuw te voeren en de resolutie geheel te herschrijven, het niet. Vooral doordat het partijbestuur flexibel aan de kritiek tegemoet kwam en doordat enige partijprominenten zich ter plekke achter de resolutie stelden, haalde uiteindelijk de (wel sterk geamendeerde) resolutie de eindstreep. We zijn het zeker niet op alle punten eens, maar we hebben ‘samen’ gekozen en kunnen nu solidair verder. Besloten is ‘onze’ resolutie niet in de Haagse stolp te laten verdwijnen, maar nu gelijk, ook bij de raadsverkiezingen, in te zetten. Ik ben hier heel blij mee, want integratie is onze strijd!
Houvast en vooruitgang
|
Iedere crisis van overproductie betekent altijd een massale aanval van het kapitaal op de loonarbeid. Door zowel de werkloosheid als de angst ervoor aan te wakkeren wil het kapitaal een verlaging (of stagnatie) van het werkelijke loon bereiken, een versnelling van het arbeidsritme opleggen, plus daarbij de verworvenheden op het vlak van de arbeidsvoorwaarden en de sociale zekerheid aantasten en tevens de beschermende maatregelen tegen de ergste vormen van armoede en onrechtvaardigheid, die afgedwongen werden tijdens de periode van voorspoed, inperken. Dat gebeurt bij iedere crisis. (Ernest Mandel – 1982) |
De zaterdagavond werd extra ingelast om de crisis te kunnen behandelen. Het was geen goede avond voor de neo- en sociaalliberalen. De sprinkhanenplaag van het roof- of casinokapitalisme wordt met onze nieuwe morele agenda fundamenteel aangepakt. Het werd een discussie voor de (heel) goede waarnemer, want door alle onderhandelingen kon niet alles luid gezegd worden. Hamer zet alles in om de solidariteit te behouden en wil dus geen keiharde ingrepen in de sociale zekerheid. Nu is het de tijd om te investeren in de economie en het geven van houvast: Investeren in duurzaamheid, wijken, onderwijs en werk. Eerlijk werd niet alleen aangegeven wat onze inzet en kansen waren, maar ook dat wij veren zullen moeten laten. Mariëtte kreeg dan ook terecht ons vertrouwen.
Klaar voor Europa
Complimenten voor de programmacommissie onder voorzitterschap van Jan Pronk! Een echt doordacht progressief en offensief verkiezingsprogramma, dat dan ook slechts kleine aanpassingen behoefde. Over de kandidatenlijst was meer discussie. Thijs Berman werd bij acclamatie en met veel applaus gekozen tot onze lijsttrekker. Eurocriticus en schrijver René Cuperus legde het ruim af tegen de Europese vakbondsman en voorvechter van werknemersrechten Jan Cremers.
Wie wil nu nog die JSF testtoestellen nu aanschaffen?
We hebben drie ballen in de lucht te houden: De besluitvorming in de 2e kamer, het crisisberaad en ons regeerakkoord. Is de PvdA voor of tegen? Simpel; ik ontmoette slechts één dappere voorvechter van de aanschaf van die toestellen. Na een tactisch goed voorbereid, maar heel lang en fel gevoerd debat, koos het congres, tot opluchting van de 2e kamerfractie en partijleiding, precies voor de optimale strategie. En ik verzeker u: De partijleiding heeft heel goed naar het congres geluisterd.
De politieke actualiteit
Over de overige besluiten moet ik kort zijn: We zetten in om juist nu het percentage ontwikkelingshulp overeind te houden. We gaan de internationale rechtsschendingen in het Israëlitisch – Palestijns (Gaza) conflict nu actief aanpakken. Onderwijs wordt meegenomen in de aanpak van de Marokkaanse probleemjongeren. We maken meer politieke ruimte voor het herstel van onze pensioenen en voldoende stageplaatsen voor het MBO. We weren de nu dreigende revolutiebouw en gaan voor degelijkheid en duurzaamheid. Er komt een helder ‘PvdA actieplan Europa’ voor de Europese verkiezingen. De beëindiging van de Uruzgan missie werd nogmaals vastgehamerd. De verkoop van Essent wordt heroverwogen en besproken met de aandeelhouders. En niet in de laatste plaats moet de ratificatie en toepassing van het VN gehandicaptenverdrag nu snel plaatsvinden.
Al met al een congres met vele zware discussies waar we toch ‘samen’ zijn uitgekomen. Een congres dat, na alle sociaalliberale dwalingen, weer een onvervalst sociaaldemocratisch geluid laat horen: Staan voor solidariteit, emancipatie, mensenrechten en het nemen van verantwoordelijkheid.