In Alphen aan den Rijn wordt veel gebouwd. Naast de constructie en reconstructie van bedrijventerreinen gaan in de loop der jaren grote delen van het dorpscentrum op de schop. Een deel van de noordelijke Rijnoever is nu aan de beurt. Precies in het centrum, waar goed verborgen, de Aar in de Rijn stroomt. Dat verborgene geeft goed het verschuiven van inzichten en randvoorwaarden op planologische gebied weer. Bouwde men vroeger met de rug naar de zwaar industrieel vervuilde en stinkende rivier, nu maakt men dankbaar gebruik van het inmiddels weer veel schonere water.
Vorige week stond in de raadscommissie een deel van de besluitvorming over de toekomst van dit gebied op de agenda; naast de voor velen of weinigen, complexe financi?n ook het z.g.n. Masterplan Stadshart Lage Zijde. Een deel van de besluitvorming, want dit besluitvormingspad is geplaveid met een lange reeks van bestuurlijke stukken die zich over vele jaren uitstrekken. Vooral het formuleren van de uitgangspunten heeft de nodige aandacht gehad. Het consistent en consequent houden helaas iets minder. Wel is er uitgebreide aandacht besteed aan de voorlichting en inspraak van de bewoners van het gebied. Verrassend was dan ook dat geleidelijk de avond, gestimuleerd door de inbreng van ??n (coalitie) partij, steeds meer partijen zich geroepen voelden allerlei, vooral nu meer herkenbare, aspecten van de ontwikkeling opnieuw of alsnog ter discussie te stellen. De breedte van de ontsluiting van de Rijn, de hoogte van gebouwen, wel of niet herbouwen van delen van de gebouwen, de ingang van de parkeergarage, het aantal te bouwen woningen, enz, enz.
Nu was voor alle inbreng wat te zeggen, maar niet voor “het moment” van de inbreng. Zo zijn bijvoorbeeld aantallen en type woningen al jaar en dag meegenomen in de uitgangspunten voor de ontwikkelingen van dit gebied. En aantallen woningen zijn met de huidige woningnood een zo “cruciaal” gegeven, dat het prima van het CDA is om met een alternatief voorstel met minder woningen te komen, maar dan wel een voorstel waar ook instaat “waar en wanneer” deze woningen dan wel gebouwd gaan worden. Oh ja, en vergeet dan ook niet de beheersing van de uiteindelijke kosten van deze woningen voor de bewoners. Je zal in de Randstad maar een starter op de woningmarkt zijn!
Ook landelijk waren afgelopen week de inconsistenties weer volop aanwezig. De – weergave van – het debat rond de beveiliging van Ayaan Hirsi Magan/Ali was hier een weinig verheffend voorbeeld van. Het is dan ook goed te begrijpen dat dit internationaal nou niet het meeste begrip oproept. Veel zorgelijker is, dat later bleek, dat zelfs de beschrijving van de huidige situatie en met name o.a. de fondsenwerving niet klopte. Ja, en dan wordt een debat voeren en volgen wel heel lastig, zeker als er op voorhand al geen gebrek aan meningen is.
Het absolute dieptepunt werd echter bereikt met de discussie over de uitspraken van Maxima. Nou eigenlijk ging het niet over de uitspraken van Maxima, maar over de uitspraken van de verantwoordelijke bewindspersoon. Nou eigenlijk ging het niet over de uitspraken van Maxima, maar over de uitspraken van de regering. Nou eigenlijk ging het niet over de uitspraken van Maxima, maar over de interpretatie van de uitspraken van Maxima. Nou eigenlijk ging het niet over de uitspraken van Maxima, maar over iemands oorspronkelijke interpretatie van de uitspraken van Maxima. Nou eigenlijk ging . . . . .
U begrijpt het nu; d?, de en d? maakte het verschil?
Het echte dieptepunt zit echter in hoe zo’n situatie kan ontstaan en vooral hoe hiermee omgegaan wordt. Ons huidige staatsbestel, waarin vrijheid van meningsuiting, woord en weerwoord, niet voor iedereen in gelijke mate geldt, vereist immers in dit geval een zeer alerte en assertieve houding van onze “MP”, de heer Balkenende. Een herkansing ligt echter voor de hand in het herbezien van de betreffende staatkundige regelingen en/of hun interpretaties inzake het koningshuis. Eens kijken of voor deze vernieuwing de politieke moed en leiderschapskwaliteiten aanwezig zijn. Een mooi thema voor de volgende week van de democratie.